Ik heb het mooiste beroep van de wereld! Waarom? Afgelopen week heb ik een hartverwarmende sessie gehad met een cliënt. Een cliënt met het talent om op een diepgaande manier met anderen in verbinding te komen. Maar ook met angst. Angst om gekwetst te raken. Angst om te falen. En angst voor de mening van anderen. En daarom gebruikt ze dat talent niet. Doodzonde. Haar talent maakt de wereld mooier. Net zoals ieder talent.
Aan de hand van een tekening leg ik haar uit dat verbinden begint met jezelf zijn en laten zien. Vanuit die kern maak je contact en verbinding met de ander. Al je belemmerende gedachten en angsten houden je weg bij die echte kern. Al die overtuigingen houden je klein. In de flow van mijn eigen verhaal zeg ik: “Als je jezelf bent kun je nooit falen! Jezelf zijn kost geen moeite. Het is er gewoon. Jouw karakter, jouw talenten, jouw valkuilen en jouw levensverhaal. Dat maakt wie je bent.“
Met tranen in haar ogen beseft ze: “Als ik mezelf ben en mag zijn bestaat falen voor mij niet meer.” Er valt zichtbaar een last van haar schouders. Bewustwording dat jezelf zijn geen moeite kost. Zij als mens is er altijd geweest, is er nu en zal er altijd zijn.
Met tranen in haar ogen beseft ze: “Als ik mezelf ben en mag zijn bestaat falen voor mij niet meer.” Er valt zichtbaar een last van haar schouders. Bewustwording dat jezelf zijn geen moeite kost. Zij als mens is er altijd geweest, is er nu en zal er altijd zijn.
Met een glimlach verlaat ze de ruimte. En ik weet: er is weer ruimte voor groei. Groei vanuit haar echte kern. Wauw. Ik ben trots op haar. Ik weet het zeker. Ze gaat alles van zichzelf aan de wereld laten zien. Want dat verdient ze. En de wereld ook.